en ineens,
had ik een slechte dag,
alle angsten,
alle nachtmerries
kwamen na al die jaren
ineens terug
gegil, geschreeuw, alle beelden
‘hee; hallo jij daar’, werd er geroepen
‘mag het even minder!’ riep ik terug!
en ik lag in bed, mijn lieverds
en ik lag in bed, mijn kinderen
ingekapseld, ingedraaid
en ik had het warm moeten hebben
en door al mijn botten, verstijfde spieren
gierde een gure wind
en ik was ineens de weg even kwijt
en ineens
had ik een slechte dag
en die mag er ook
wel eens zijn,
toch?
The following two tabs change content below.
Hoe je je als lezer ook had voorbereid, het mag niet baten; je wordt gevloerd waar je bij staat. Knap hoor. Echt eentje om vaker terug te lezen (voor de kick).
Het einde vind ik persoonlijk wat afwijken qua toon maar misschien lees ik het iets luchtiger dan bedoeld?